Monday, August 8, 2011

Kemalangan Abang Kandung

assalammualaikum

post untuk minggu ni. kemalangan abang kandung aku sendiri. cerita dia macam ni, sabtu lepas (6 aug 2011) aku dengan mak aku cadang nak balik kampung halam. kampung aku kat negeri sembilan (: tapi tapi, aku tak reti nak speaking nogori. bahasa apa entah. aku suka guna bahasa k.l

4 lebih aku pun gerak dengan mama aku, tapi kitorang singgah kedai mak aku dulu. nak beli makanan kat bazar depan kedai mak aku untuk berbuka bersama lagi dua buah keluarga yang gerak lebih awal dari kitorang. lepas siap beli makanan, kitorang pun gerak la. time tu tracfic light tengah merah. tibatiba phone mama berbunyi. mama angkat pastu mama cakap "ye iwan (abang).. 10 saat kemudian... ya Allah iwan! kau dekat mana ni iwan?!! dekat mana?!!! mama tahu la dekat kampung! kampung mana?!"

lepas perkataan Ya Allah tu keluar dari mulut mama, terus jantung aku dup dap dup dap laju gila. nak tahu la apa yang jadi. aku tanya mama ada apa. mama kata abang iwan accident then ibu jari dia nak putus! hancur! . aku pun senyap kat belakang. time tu kakak aku yang drive. pastu mama call angah kakak sedara aku. mama tanya "angah! kau dekat mana ni ngah?! 3 saat kemudian.. KAU KAT MANA NI ANGAH!!!!!!!!! ya allah angah! jawab la bodoh! ahhh okay2. angah, iwan ngah. iwann! iwan accident dekat pekan! kau jalan depan2 nanti nampak iwan! kaki dia nak putus tu ngah! cepat ngah"

aku duduk diam dekat belakang. jantung aku rasa nak putus, tercabut, terosak, segala ter la. kebetulan, abah aku tak nak ikut balik kampung. entah apa dia merajuk dengan mama aku tu. pastu mama pun call abah "bang, awak ni pegi mana?! awak kat mane?! iwan anak awak accident bangg~ tu la awak! tak nak ikut sangat! awak kalau nak balik kampung, awak balik. kalau tak. tak payah! dah la bang malas nak layan awak" tutt tutt.. tutt tutt.. masa dalam kereta tu semua senyap je kot! mama aku dah nangis2. yang kakak aku bawak kereta laju gila! 150 tuu. sampai nak langgar myvi hitam kat depan kitorang doh! hehehe.

dah sampai kawasan yang abang aku accident tu, kitorang usha motor je la. tengok2 takde. pastu terus pegi hospital kuala pilah (: aku tengok sedara aku dah ada kat depan wad kecemasan. wad tu je la nama kecemasan. saje2 duduk. then, aku pun ikut mama. aku masuk 1 bilik ni, aku nampak ada orang tengah baring. rupanya abang aku. aku tengok kaki dia dah berbalut.

abang aku kemudiannya di masukkan ke wad 5. hospital dia no class! aircond panas! kerusi roda dia rosak! break tak makan. hehehe, banyak comment pulak aku :P 1 malam abang aku tidur hospital.

lepas makan tu, 3 jam lepas tu, alergic aku datang pulak time2 tu. nyampah aku. mulamula, tapak tangan aku yang bengkak. pastu tapak tangan belah kiri. kira okey la lagi. pastu, dia pegi kat betis kiri. pastu kanan. aku garu2 smpai bengkak kritikal punya laa. merah2 bangan aku. aku pun amik keputusan untuk tidur. Apa nak sahur tu tunang abang aku (abang 1st) kejutkan untuk sahur. masa aku kt depan makanan, aku rasa bibir aku bengkak, macam baru lepas cium orang je. aku tengok  kat cermin, apa kau macam Angelina Juling dohh! tapi aku punya lagi hot la, tebal na mampos! hahaha!

time nak makan, asyik kena perli je kot :(

kakak aku : wei kenapa bibir kau ni?
aku : alergic malam tadi la. naik ke bibir #muka sedih
kakak aku : HAHAHAHAHA! muka kau lain gile wei! HAHAHAHA!
tunang abang : oh patut la akak tengok lain macam je muka kau ni. haha.
kak izan (sepupu kot) : mana tengok bibir? 5 saat kemudian. HAHAHAHA!

=.=' gelak la korang sampai tercekik daging tu! jealous kan? uols ada ke bibir macam iols ni uols?! hahaha. nasib la petang tu dah surut. pastu kak izan datang berbuka kt kedai. dia tanya bibir dah okey? aku angguk je. die kata aku ni alergic kat kampung. ye kot. tapi, mak sedara aku kata aku kena sampuk dengan puntianak. saje la tu nak takutkan aku. heii, ini sasha laa! mana takut2 nie :P hahaha

sekian,, aku malas nak type

p/s : mama kata nak belikan aku handphone baru >< wiiii! dapat fon baru. Xperia. power~ kbai semua. like bawah ni banyak2 :) keyboard korang rosakkan? mouse je yang okey